۴۲۷-رمز جان راز جهان

انسان از آن روزی که چشم به زندگی می‏گشاید و قوای حسی و فکری خود را به کار می‏اندازد، با دو پدیده بزرگ و رمز‌آلود مرگ و زندگی رو به رو می‏شود. او به تدریج متوجه می‏شود که هیچ موجود زنده‏ ای بر روی این کره خاکی عمر جاویدان و زندگی همیشگی ندارد. مبارزه با مرگ، برای همه زندگان امری طبیعی و غیر قابل اغماض است.
رمز حیات را هیچ کس نگشوده است. علم با همه تلاش‏ها و آزمایش‏ها و ره‌یافت به سوی اعماق اتم‏ها و سلول‏ها و مطالعات بر روی اندام جانوران، هنوز که هنوز است، جز سر درگمی و حیرت، مایه‏ ای نیندوخته است.
آنچه دانشمندان به کف آورده و در آثار خود ثبت کرده‏ اند، چیزی جز بیان خواصّ ظاهری حیات مادّی نیست. آنها حتی تا بدان‌جا پیش رفته ‏اند که توانسته‏ اند بدانند که ویروس‏ها پل و پیوندی میان موجودات جان‌دار و بی‌جان‏ اند؛ چرا که می‏توانند «مدتها بدون ظاهر ساختن علایم حیات، در محفظه‏ایی محبوس شوند و در اغلب محیط‌ها قادر به بازآفرینی یا تولید مثل نیستند». ولی هرگز نتوانسته‏ اند و ادعایی هم ندارند که گره اصلی را بگشایند و حیات را آن گونه که در ذات خود شهود می‏کنند، به وادی معرفت حصولی و علم ارتسامی درآورند.
حیات خود هستی یا بخشی از هستی است. از دید فرومایگان بخشی از هستی و از دید فرامایگان خود هستی است. هستی را حدّی و رسمی و صورتی در ذهن آدمی نیست؛ چرا که هستی، خود عینیّت و عین خارجیّت است و محال است که چنین حقیقتی از حدّ عینیّت، خارج و به حدّ ذهنیّت پیوندد و به همین جهت است که جز از راه شهود، قابل دریافت نیست و این عنقای بلند آشیانه در دام حدّ و برهان و تفهیم عبارت و بیان، گرفتار نمی‏شود.
کتاب «رمز جان و راز جهان» در زمینه هستی‌شناسی و روان‌شناسی آمیخته‌ای از حوزه‌های فلسفی ـ عرفانی و روان‌شناسی به نگارش درآمده است.
مخاطب اصلی این اثر نیز دانش‌پژوهان و دانشگاهیان حوزه‌های فلسفه ـ عرفان و روان‌شناسی و علاقه‌مندان این حوزه‌ها هستند. با توجه به تمایل و علاقه بسیاری از جوانان و افراد به این حوزه‌ها در دنیای امروز و راه‌گشایی که می‌تواند عرفان و فلسفه؛ به ویژه مباحث پایه‌ای هستی‌شناسی در بسیاری از وجوه زندگی برای آنها داشته باشد، نیاز هست که به این حوزه‌ها مبادرت کرده و بیشتر بدان‌ها پرداخته شود.