خداوند نادیدنی اما یافتنی است می توان او را یافت، ادراک کرد و با چشم قلب دید . خداوند در جهان هستی حضور دارد و در حقیقت آفرینش چیزی جز جلوه یار نیست. حاضر و ناظر دانستن خداوند آدمی را از ارتکاب به گناه و زشتی ها باز می دارد . شیخ کلینی در روایتی از امام صادق (ع) آورده است : ” منظور از اینکه همیشه به یاد خدا باشی این نیست که مرتب “سبحان الله” ،”الحمدالله”، “لا اله الا الله” بگویی بلکه منظور این است که واجبات و محرماتی را که برایت تعیین شده رعایت کنی و مراقب باشی در این مورد کوتاهی نکنی “. شناخت واقعی از خداوند موجب درک مقامات معنوی علم و … می شود و انسان را به جایگاهی می رساند که جز لقای پروردگار چیزی باعث آرامش وی نمی شود .