به جوانان وطنم که به هر کاری توانایند اگر…

مؤلف محترم در مقدمه کتاب ” به جوانان وطنم ” چنین آورده است :
نسبت ما با خود، همان نسبت دانه با خاک است. هم چنان که خداوند نیازمندی های یک دانه را در خاک نهاده است، رفع نیاز ها و حاجات ما را نیز در جان و وجود خود ما جای داده است. پس به جای تکیه بر دیگران تکیه بر خود می زنیم؛ زیرا تکیه بر خود است که به سود و سعادت ما می انجامد، و گرنه اتکا به دیگران هیچ ثمری در پی ندارد، همان طور که دانه ها اگر به جای خاک بر یکدیگر تکیه دهند، به ثمر نمینشینند.
البته تکیه بر خود و تکیه بر خداوند با یکدیگر هم سازگارند، هم چنان که این کره خاکی اگرچه در گرداگرد خود می چرخد، از چرخش پیرامون خورشید نیز غفلت نمیکند. ”