حکمت نامه علوی

«حکمت» رسیدن به حق با عقل و علم را گویند و «حکیم» نیز به شخصی که کار را بر اساس عقل و علم و در مسیر حق انجام می‌دهد، اطلاق می‌شود.
سید رضی «حکمت» را از کلماتی می‌داند که قیمتی برای آن تصوّر نمی‌شود و هیچ کس هم‌سنگ آن نبوده و هیچ سخنی، والایی آن را ندارد. اما حکمت را باید از چه کسی آموخت؟ آیا می‌توان حکمتی متعالی‌تر از مولای متقیان امیر مؤمنان علیه‌السلام جُست؟ حضرت که وجودش سراسر حکمت و فعل و شأنش چراغی فرا راه پیروان اوست، از موهبت بی‌نظیری برخوردار است که تمامی گفتار و همه حقیقت‌ها از معدن حکمت و مرکز ثِقل امامت او نشأت می‌گیرد. آیا عبارت «قِيمَةُ كُلِّ امْرِئٍ مَا يُحْسِنُهُ» را غیر از حکیم می‌تواند بیان کند؟!
در این نوشتار کوشیده شده است برخی از سخنان حکیمانه امیر مؤمنان حضرن علی (علیه‌السلام )ذکر و توضیحاتی کوتاه پیرامون آنها ارایه شود که عناوین برخی از موضوعات عبارتند از: امیدواری به خداوند، اعتدال و میانه‌روی، عفو و گذشت، صبر و بردباری، حیا و خویشتن‌داری، وفای به عهد و پیمان، کنترلنفس و حسابرسی، قناعت، شکر نعمت، مرگ‌باوری و… .