قرآن یکی از سرچشمه های فکری شاعران و نویسندگان پارسی زبان بوده و هست و در طول تاریخ شاعران بسیاری از آن بهره برده اند.
تمکین از ادبیات قرآنی توسط شاعران و نویسندگان، یک عامل بسیار مهم است و آنان برای اعتلا و فخامت بخشیدن به آثار خود، به سراغ قرآن رفته اند.
اثر حاضر شرح زندگانی چند شاعر پارسی گوی ایرانی مانند: مولوی، حافظ ، سعدی، خاقانی و … می باشد که از سفره گسترده قرآن این منبع عظیم و حیاتی بهره برده و در اشعارشان از آن استفاده کرده اند.