دین مبین اسلام که جامع‌ترین شریعت و دارای کامل‌ترین برنامه برای هدایت انسان است، هدف غایی انسان را تربیت و شکوفایی استعداد‌هایش، برای تبدیل ‌شدن او به انسان کامل با قابلیت رسیدن به قرب الهی برمی‌شمارد. انبیای الهی به دلیل برخورداری از گوهر عصمت، به ‌عنوان کامل‌ترین انسان‌ها، بهترین و موفق‌ترین الگوهای تربیتی در طول تاریخ بشر برای رسیدن به کمالات اصیل انسانی معرفی ‌شده‌اند.

یکی از انبیای الهی حضرت یعقوب‰ است که سیره تربیتی آن حضرت با فرزندان خویش می‌تواند الگوی تامّ برای نسل امروز باشد. یافته‌های قرآنی و روایی بیان‌گر آن است که آن حضرت از شیوه‌های گفتاری تربیتی مانند: پرسش و استفهام، موعظه و توصیه، استغفار و امر به‌ معروف و نهی از منکر و از شیوه‌های رفتاری تربیتی مثل: تغافل، تکریم شخصیت، محبت، شیوه الگویی و شیوه اصلاحی تنبیه برای تربیت فرزندان خویش استفاده کرده است.

نوشتار حاضر در صدد است با تبیین مفهوم تربیت و اخلاق، شیوه‌های تربیت فرزندان در سیره حضرت یعقوب‰ را از منظر قرآن کریم و روایات در دو بعد گفتاری و رفتاری مورد بررسی قرار دهد.