«زنان شهر، نه این که نخواسته باشند نه، لیاقتش را نداشتند، اهلیت اش را نداشتند که آغوششان به عطر بهشتی فاطمه متبرک شود و چشمان تنگ و تاریکشان به نور فاطمه منور شود.
چرا ناراحتی خدیجه؟ مبادا تصور بکنی که زنان قریش نخواستند تو را یاری کنند و تنهایت گذاشتند. نه دست خودشان نیست، دست ناپاک نباید کوثر بگیرد. قلب ناپاک نباید کوثر بگیرد. چشم ناپاک نباید کوثر ببیند.
نترس خدیجه، دنیا در ید قدرت خدای توست. بهترین ها را می آورد تا بهترین هایشان را بگیرند و در کنارت باشند.
صبر کن خدیجه، حیف نیست؛ آنها که لات و عُزّی را لمس کرده و بوسیدند، حالا فاطمه را بگیرند و ببوسند؟»