بیش از چهارده قرن از ولادت، رشادت و شهادت حضرت عبا س(ع) می‌گذرد، اما گذشت زمان نه تنها از مقام و منزلت و بزرگی او نکاسته بلکه هر روز بر وسعت آن افزوده می‌شود.
نوشتار حاضر که در پنج بخش به نگارش درآمده است بازتابی از شخصیت فرزند برومند امیر مؤمنان(ع) نیست، بلکه درنگی کوتاه در برخی زوایای بزرگی اوست.
بخش اول پیرامون پنج آموزگار معصومی سخن می‌راند که به سان چشمه‌هایی زلال، بن‌مایه دانش ، معرفت و ارز‌ش‌های ایشان هستند بخش دوم به برخی ویژگی‌های شخصیتی، بخش سوم افزون بر شرح و بیان فرازهایی از زیارت‌نامه، به بیان سخنانی از پیشوایان دین، بخش چهارم به کرامت‌هایی از ایشان و بخش پایانی به درون‌مایه زیارت‌نامه حضرت و نکاتی کوتاه در مورد آن پرداخته است.