“من یک روستایی‌ام”: ریشه‌هایی که در آسفالت شهر گم شدند
آیا تا به حال احساس کرده‌اید در شهری شلوغ، جایی که صدها نفر از کنارتان می‌گذرند، تنها‌ترین فرد جهان هستید؟
کتاب “من یک روستایی‌ام” اثر سحر کیانی، روایتی است صادقانه و دلخراش از هجرت؛ هجرت از سادگی و اصالت روستا به پیچیدگی و بی‌رحمی شهر. این داستان، شرح حال کسانی است که به امید زندگی بهتر، پشت به خاک آبا و اجدادی خود کردند و ناخواسته در میان آسمان‌خراش‌ها و خیابان‌های پر زرق و برق، غریبه شدند.
سحر کیانی با قلمی دردمند و دقیق، چالش‌های ناگفته‌ی زندگی شهری را به تصویر می‌کشد:
انزوای مدرن، تنهایی عمیق در میان جمعیت.
بحران هویت، تلاش برای حفظ اصالت در برابر هجوم فرهنگ شهری.
شکاف طبقاتی، رویارویی با اختلاف‌های اقتصادی و اجتماعی.
دلتنگی ابدی، حسرت برای سادگی، صمیمیت و آرامش از دست رفته‌ی روستا.
“من یک روستایی‌ام” صرفاً داستان یک مهاجرت جغرافیایی نیست، بلکه شرح حال مهاجرت روحی است؛ تلاش برای یافتن جای پا در جایی که گویی هیچ چیز متعلق به تو نیست. این کتاب ندای درونی میلیون‌ها انسان است که برای بقا می‌جنگند و یادآور می‌شود که سختی‌های زندگی شهری، گاهی بهایش به اندازه تمام سادگی‌های روستا است.
اگر شما هم حسرت یک سادگی گمشده را در دل دارید، این کتاب را بخوانید تا بفهمید پشت چهره‌ی خسته‌ی مردمان شهر، چه قصه‌ای از “بی‌ریشگی” نهفته است.